เขามีความรับผิดชอบ

　　เขามีทักษะในการเขียนบทความ

　　เขามีความปรารถนาที่จะตามหาความจริงอย่างไม่เกรงกลัวสิ่งใดๆ

　　เขาเป็นนักข่าว

　　เขาเป็นผู้ป่วยโรคมะเร็ง

　　วันที่ 20 พฤษจิกายน ปี 2019 เวลา 10.00 น. ที่ผ่านมา คุณหมอได้เดินตรวจคนไข้ตามเวลาจนถึงห้อง 406 เมื่อเปิดประตูเข้ามาก็ได้พบเจอกับชายร่างสูงใหญ่ท่านหนึ่ง เขาสวมเสื้อสูทสีฟ้า เน็คไทสีน้ำเงินเข้ม และใส่รองเท้าหนังแกะ เขาชื่อว่าจอห์น (นามสมมุติ) ดูจากภายนอกเขาน่าจะอายุราวๆ 40 ปี ผมสีทองปนเทา และผิวสีแทนเขาให้เข้าดูเข้ากันได้ดีกับชุดที่เขาใส่ จอห์นเป็นผู้ป่วยมะเร็ง Osteosarcoma ที่มีการแพร่กระจายไปยังปอดของโรงพยาบาลมะเร็งฟูด้า เขาเป็นชาวปาร์เลสไตน์ มาจากประเทศบัลแกเรีย อายุ 55 ปี ทำงานเป็นนักข่าวที่มีประสบการณ์มานานกว่า 30 ปี

　　“ผู้สื่อข่าวควรเป็นบุคคลแรกที่ต้องเผชิญหน้ากับประชาชน และคอยรายงานเรื่องจริงกับทุกคน นั่นเป็นสิ่งที่ผู้สื่อข่าวควรกระทำ” คำพูดของจอห์นนั้นได้สร้างความประทับใจให้แก่ผู้เขียนอย่างมาก เราทุกคนล้วนมีความต้องการที่จะสื่อสารบางสิ่ง และล้วนสามารถถูกตีความไปในทางต่างๆได้แตกต่างกัน จิตกรใช้สี นักดนตรีใช้เสียง แต่จอห์นนั้นใช้ปากกาในการบันทึกเรื่องราวของผู้คน

　　เนื่องจากต้องเดินทางไปทั่วโลก จอห์นจึงพึ่งพาบุหรี่ในการทำให้ตัวเองตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา เขาสูบบุหรี่มานานกว่า 30 ปี วันละประมาน 40 ม้วน จนถึงปี 2017 เขาถึงได้ตะหนักว่าสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงนั้นสำคัญมากเพียงใด

　　จอห์นจำได้ว่าตอนที่เขามีอาการครั้งแรกนั้น ในวันนั้นเขานั่งดูข่าวอยู่ที่โต๊ะ เมื่อยืนขึ้นกลับรู้สึกมีอาการปวดอย่างมากที่บริเวณขาด้านซ้ายอย่างกะทันหัน เขาเดินทางไปตรวจที่โรงพยาบาล และคุณหมอได้แจ้งเขาว่าเขาได้ป่วยเป็นโรคมะเร็งหายากชนิดหนึ่ง ที่เรียกว่ามะเร็ง Osteosarcoma ระยะสุดท้าย ในตอนนั้นเขาต้องหยุดทำงานและเริ่มเข้ารับการรักษาซึ่งมันเป็นเรื่องยากมากสำหรับจอห์นเพราะเขารักการทำงานของเขามาตลอด 30 ปี

　　มองโลกในมุมใหม่ ใช้ชีวิตด้วยกำลังใจที่ดี

　　เขาเดินทางไปรอบโลกเพื่อหาแนวทางการรักษา ขั้นตอนแรกเขาได้เข้ารับการรักษาด้วยคีโมจำนวน 6 รอบที่ตะวันออกกลาง แต่ผลลัพธ์ออกมาไม่ดีเท่าที่ควรนัก หลังจากนั้นเขาจึงเดินทางไปหาแนวทางการรักษาอื่นที่ยุโรป คุณหมอได้แจ้งว่าเนื่องจากก้อนเนื้อของเขานั้นอยู่ใกล้กับบริเวณเส้นประสาท ทำให้เขามีทางเลือกในการรักษาเพียงแค่สองทาง คือ “การตัดขา” และ “การให้คีโม” จอห์นไม่เคยคิดเรื่องการรักษาด้วยการตัดขามาก่อน แต่ดังคำพูดที่ว่า เมื่อพระเจ้าปิดประตูลง เขาจะเปิดหน้าต่างให้กับคุณวันหนึ่งเขาได้รับข่าวจากเพื่อนว่ามีการรักษาโรคมะเร็งด้วยเทคนิคใหม่ๆที่ประเทศจีนที่อาจจะสามารถช่วยเหลือเขาได้

　　หลังจากได้รับคำแนะนำจากเพื่อน จอห์นเดินทางมาที่โรงพยาบาลมะเร็งฟูด้าในเดือนเมษายน ปี 2018 เพื่อทำการรักษา จากหลังเข้ารับการตรวจ เขาได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็ง Osteosarcoma ที่บริเวณแข้งด้านซ้าย (TxN0M1)  และมีการแพร่กระจายไปยังบริเวณปอดหลายจุด จอห์นกล่าวว่า “ตอนแรกผมได้ยินว่าที่โรงพยาบาลมะเร็งฟูด้านั้นมีการรักษาด้วยจี้สลายเนื้องอกด้วยความเย็น ที่สามารถแช่แข็งเนื้องอกให้ตายได้ ผมคิดว่าวิธีนี้จะสามารถกำจัดเนื้องอกที่บริเวณขาของผมได้ แต่พอเดินทางมาถึงที่นี้จริงๆกลับพบว่าที่นี้มีเทคนิคการรักษาอื่นที่เหมาะสมกับผมมากกว่าซะอีก”

　　การสูบบุหรี่ติดต่อกันเป็นเวลานานทำให้ปอดของเขาได้รับความเสียหาย จอห์นเข้ารับการรักษาด้วยความเย็นที่บริเวณปอดด้านขวาในวันที่ 7 เดือนเมษายน ปี 2018 ในระหว่างทำการรักษาก้อนเนื้อบริเวณปอดสองก้อนได้รับการสลายด้วยความเย็นจนตาย หลังจากนั้นในวันที่ 12 เมษายน ปี 2018 จอห์นได้เข้ารับการรักษาด้วยคีโมเฉพาะจุดที่บริเวณปอดและขา หลังจากผ่านไป 2 เดือน ก้อนเนื้อที่บริเวรณขาของจอห์นเล็กลงถึง 60 เปอร์เซนต์ จากเดิมขนาด 11 ซม. เหลือเพียง 4-6 ซม. ในวันที่ 5 ธันวาคม ปี 2018 มีอาการปอดอักเสบหลังจากการสลายเนื้องอก จอห์นได้เข้ารับการรักษาด้วยการจี้สลายเนื้องอกด้วยความเย็นที่บริเวณปอดในวันที่ 14 พฤกษจิกายน ปี 2019 อีกครั้ง ส่วนก้อนเนื้อบริเวณขานั้นได้หายไปหมดแล้ว จอห์นกล่าวว่า “ผมเคยได้ยินว่าการค้าของจีนนั้นก้าวหน้ามาก แต่ไม่เคยได้ยินเลยว่าเทคโนโลยีด้านการแพทย์ของจีนนั้นก้าวหน้าเช่นกัน ไม่เหมือนกับเทคโนโลยีการรักษาที่แถบตะวันออกและยุโรป ที่ฟูด้ามีการรักษาแบบองค์รวมที่เหมาะสมกับผู้ป่วย ผมคิดว่าโรงพยาบาลมะเร็งฟูด้านั้นเป็นโอกาสที่ดีของผู้ป่วยมะเร็งที่จะเข้ารับการรักษา หากเข้ารับการรักษาที่นี้มีโอกาสที่จะรักษาให้หายได้มากกว่า”

　　เนื่องจากเป็นนักข่าวมืออาชีพ จอห์นจึงเข้ารับการสัมภาษณ์ได้อย่างผ่อนคลาย ในตอนที่ผู้เขียนถามว่าคิดว่าหน้าที่การงานของเขานั้นส่งผลให้เขาในวันนี้หรือเปล่า จอห์นยิ้มและกล่าวว่า “ผมไม่เคยคิดว่าหน้าที่การงานจะผลกระทบอะไรกับผม การที่ผมได้มาเป็นนักข่าวมืออาชีพจนถึงทุกวันนี้ล้วนมาจากตัวผมเองทั้งนั้น ผมเป็นคนที่ชอบเซาะหาความจริง และไม่ชอบที่จะบิดเบือนความจริงเพราะเงิน ดังนั้นผมจึงมาเป็นนักข่าว เงินไม่สามารถวัดค่าของมุนษย์ได้ แต่คุณธรรมสามารถทำได้”

　　อะไรคือสาเหตุที่จอห์นยังคงมองโลกในแง่ดีถึงแม้ว่าเขาต้องผ่านความยากลำบากในการรักษาโรคร้าย？ จอห์นเทน้ำพร้อมกับยิ้มและกล่าวว่า “ชีวิตคนเราก็เหมือนแก้วน้ำ คนบางคนอาจจะคิดว่าน้ำแค่นี้ไม่เพียงพอสำหรับพวกเขา แต่คนบางคนกลับพอใจ ผมยังมีความกระหายน้ำของผมอยู่ ชีวิตคนเรานั้นมีสองด้าน กุญแจสู่ความสุขก็คือวิธีการที่เรามองโลกใบนี้ หากคุณเลือกที่จะมองโลกในแง่ดีคุณก็จะมีความสุข แต่ถ้าคุณเลือกที่จะจมอยู่กับความเศร้าคุณก็จะทุกข์” “เวลานั้นมีค่ามาก ทุกวันใหม่มักเต็มไปด้วยความหวังใหม่” จอห์นกล่าว หากเราเจอสิ่งที่เรารักในชีวิต เราจะมีความสุข เมื่อคุณมีความหวัง ชีวิตของคุณจะเต็มไปด้วยสีสัน และคุณจะรู้ถึงคุณค่าของชีวิตในไม่ช้า！