ช่วงเวลาที่ไม่แน่นอนของโรคมะเร็งเต้านม

　　คุณลีน่า วัย 52 ปี ชาวบัลแกเรีย เธอมีประวัติต่อสู้กับโรคมะเร็งมานานกว่า 8 ปี เธอทำงานเป็นวิศวกรสิ่งทอ เธอสนุกสนานกับการทำงานจนมักไม่มีเวลาพักผ่อน

　　วันนึงในเดือนกุมภาพันธุ์ ปี 2011 คุณลีน่ารู้สึกมีอาการเจ็บปวดที่บริเวณช่วงอกจนไม่สามารถนอนหลับได้ จากผลตรวจพบก้อนเนื้อขนาด 6 มิลลิเมตร ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นมะเร็งเต้านม ในตอนนั้นคุณหมอแนะนำให้เข้ารับการผ่าตัด แต่คนไข้ไม่เชื่อและปฎิเสธการรักษาไป หลังจากปฎิเสธการรักษาคุณลีน่าได้เริ่มศึกษาแนวทางการรักษาอื่นๆในอินเตอร์เน็ต เธอค้นพบการรักษาด้วยการควบคุมอาหารไม่ว่าจะเป็นการเลิกทานน้ำตาล เนื้อสัตว์ หรือนม เธอได้ลองการรักษามาแล้วหลายวิธี และทำติดต่อมาเป็นปีแต่ก็ยังไม่ได้ผล หนึ่งปีผ่านไป ในระหว่างที่เธอกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าเธอคลำเจอก้อนเนื้อแข็งที่บริเวณเต้านม และมีอาการเจ็บเมื่อทดลองกดลง เธอจึงคาดว่าอาการป่วยของเธอน่าจะค่อนข้างร้ายแรงแล้ว

　　เมื่อคาดการณ์ว่าอาการของตนเองนั้นน่าจะรุนแรงขึ้นแล้ว เธอได้ยินมาว่ามีแพทย์ชาวออสเตรียที่มีแนวทางการรักษาอยู่ เธอจึงเดินทางไปที่ออสเตรียและคุณหมอได้แจ้งว่าเธอจำเป็นต้องเข้ารับการผ่าตัด จากผลตรวจพบว่าก้อนเนื้อของเธอได้ขยายใหญ่ขึ้นเป็น 2 ซม. และจากผลตรวจชิ้นเนื้อพบว่าเป็นเนื้อร้าย เนื้องอกอยู่ตรงตำแหน่งตรงกลางเต้านมขวา  คุณหมอได้วางแผนการรักษาให้เธอดังนี้ 1. เข้ารับการผ่าตัด 2. เข้ารับคีโม ฉายแสงประมาน 6-8 ครั้ง เธอไม่มีทางเลือกจึงเข้ารับการผ่าตัด แต่ก็ยังคงปฎิเสธการเข้ารับการฉายแสง และคีโม ในปีนั้นเธออายุ 44 ปี แต่การผ่าตัดนั้นทำให้รูปร่างของเธอนั้นเปลี่ยนไปอย่างมาก และยังเปลี่ยนมุมมองต่อโลกของเธออีกด้วย เธอตะหนักได้ว่าการเจ็บปวดนั้นช่างรุนแรง แต่เธอก็ยังมีกำลังใจในการใช้ชีวิต และทำงานที่เธอรักต่อไป

　　ช่วงเวลาที่รักษามะเร็งเต้านมอย่าง“ไม่มีแบบแผน”

　　ถึงแม้ลีน่าจะผ่าตัดก้อนมะเร็งออกไปแล้ว แต่เธอรู้ดีว่ายังคงมีเซลล์มะเร็งหลงเหลืออยู่ในร่างกายของเธอ ซึ่งมันทำให้เธอไม่สามารถรู้สึกผ่อนคลายได้ ลีน่าจำได้ว่าในช่วงปี 2012-2013 เธอได้เข้ารับการบำบัดด้วยยาสมุนไพรและรักษากับแพทย์ชาวฟิลิปปินส์เพื่อควบคุมเซลล์มะเร็ง แต่ในปี 2013 เธอเริ่มรู้สึกถึงอาการเจ็บปวดที่ช่วงอกและกระดูกสันหลัง เธอจึงเดินทางไปตรวจร่างกายที่ประเทศสเปนและพบว่าเซลล์มะเร็งได้กำเริบอีกครั้ง ก้อนเนื้อมีขนาดเพิ่มขึ้นถึง 6 ซม. คุณหมอได้แนะนำให้เธอเข้ารับการให้ฉายแสง 10 ครั้งพร้อมกับรับยาคีโมจำนวนมาก เธอตอบรับเพียงแค่เข้ารับฉายแสง 10 ครั้ง หลังจากเข้ารับการฉายแสงเธออาการดีขึ้น อาการปวดที่บริเวณกระดูกสันหลังได้หายไป แต่เนื้องอกยังคงอยู่ เธอได้ตัดสินใจเข้ารับการรักษาด้วยวิธีใหม่อีกครั้ง เธอทดลองใช้น้ำมันกัญชาเป็นเวลา 3 เดือน และรับประทานอาหารมังสาวิรัตเป็นเวลา 3 เดือน และเธอยังได้เดินทางไปรักษาด้วยการจี้ความร้อนด้วยคลื่นไมโครเวฟที่เยอรมันถึง 8 ครั้งด้วยกัน ก้อนเนื้อของเธอมีขนาดเล็กลงเหลือ 2 ซม. แต่ก็ยังคงไม่หายไป อาการก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม จนในที่สุดคุณหมอก็แนะนำให้เธอผ่าตัดตัดเต้านมทิ้ง ลีน่าไม่สามารถยอมรับคำแนะนำได้จึงยอมแพ้กับคำแนะนำของคุณหมอ

　　เมื่อฟังจนถึงตอนนี้ ผู้เขียนรู้สึกสงสัยจึงถามเธอว่า “คุณลีน่า ไม่ทราบว่าเพราะอะไรคุณถึงได้ต่อต้านการรักษาด้วยคีโมคะ？” ลีน่าโบกมือพร้อมกับตอบว่า “ฉันก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าเพราะอะไร ฉันแค่รู้สึกว่ายาคีโมก็เหมือนกันยาพิษ มันทำลายร่างกายของเรา ซึ่งฉันรับในส่วนนี้ไม่ได้” เธอกล่าวพร้อมกับน้ำตาว่า “ตั้งแต่ปี 2011 ที่ทราบว่าตนเองเป็นมะเร็ง ฉันเสียทั้งเงินและเวลาไปมากมาย แม้กระทั่งเปลี่ยนวิธีการรับประทานอาหารของตัวเอง การเข้ารับการรักษาก็เหมือนกับหลุมดำที่ไม่มีการสิ้นสุด เซลล์มะเร็งในร่างกายยังไงก็ไม่หยุดเจริญเติบโต ฆ่ายังไงก็ฆ่าไม่ตาย ลีน่าได้ทดลองใช้วิธีการรักษาต่างๆมาแล้วหลายปีก็ยังไม่ประสบความสำเร็จ

　　ช่วงเวลาที่รักษามะเร็งเต้านมอย่าง "มีแบบแผน"

　　ในเดือนกรกฎาคม ปี 2017 ลีน่ารู้สึกมีอาการเจ็บปวดที่บริเวณกระดูกสันหลัง รู้สึกไม่สบายที่กระดูกเอวด้านหลังเวลายืน จากการตรวจพบว่ามีการแพร่กระจายไปยังบริเวณกระดูกทรวงอก กระดูกเชิงกราน และข้อต่อบริเวณสะโพกหลายจุด คุณหมอได้แนะนำให้ลีน่าเข้ารับการรักษาด้วยการฉายแสงและคีโม แต่ลีน่านั้นต่อต้านการเข้ารับคีโมและฉายแสง แต่ก็ไม่อยากเสียเต้านมและเสียชีวิต ในตอนที่ลีน่าไม่รู้ว่าจะยังไงต่อไป เพื่อนรอบตัวของเธอได้ทราบถึงสถาณการณ์ของเธอ จึงได้ช่วยเหลือตามหาแนวทางการรักษาให้เธอ จึงได้ทราบว่าที่กว่างโจว ประเทศจีนมีโรงพยาบาลรักษาโรคมะเร็งแห่งหนึ่งมีวิธีการรักษาโรคมะเร็งที่ทันสมัย เทคนิคการรักษาด้วยมีดนาโนและความเย็นนั้นได้รับความนิยมอย่างกว้างขวาง มีคนไข้ที่มีอาการคล้ายกับเธอเดินทางไปรักษาอยู่ไม่น้อย จึงอยากให้เธอลองเดินทางไปรักษา เมื่อทราบคำแนะนำของเพื่อน ลีน่าได้ค้นหา “โรงพยาบาลมะเร็งฟูด้าอยู่ที่ไหน” ในอินเตอร์เน็ต เธอจึงได้เจอกับเว็บไซต์ของโรงพยาบาลโดยตรง หลังจากได้อ่านข้อมูลแนวทางการรักษา และประสบการณ์การรักษาของผู้ป่วยท่านอื่นๆ แล้วเธอก็ลองจินตนาการถึงการรักษาแต่ละวิธีที่จะสามารถรักษามะเร็งของเธอได้ในแต่ละจุด เธอจึงเริ่มมีความหวังในการรักษาอีกครั้ง ก่อนเดินทางมารักษาที่โรงพยาบาลมะเร็งฟูด้า เธอได้ติดต่อกับเจ้าหน้าที่ในโรงพยาบาลดำเนินเรื่องทำวีซ่าในการเดินทางมารักษา หลังจากนั้นลีน่าก็ได้เดินทางจากบัลแกเรียมาที่ประเทศจีน

　　ช่วงค่ำของวันที่ 19 สิงหาคมลีน่าเดินทางมาถึงฟูด้า หลังจากนั้นคุณหมอและพยาบาลก็ได้พาลีน่าเข้ารับการตรวจร่างกาย จากผลตรวจได้รับคำวินิจฉัยว่า เป็นมะเร็งเต้านมระยะลุกลาม และมีการแพร่กระจายไปยังบริเวณกระดูก พิจารณาจากความต้องการเก็บรักษาเต้านมไว้ของลีน่า นพ.โจวลี่หยางได้วางแผนการรักษาให้กับเธอโดยใช้เทคนิคการรักษาด้วยความเย็นและการให้คีโมเฉพาะจุด  ในวันที่ 23 นพ.โจวลี่หยางได้ดำเนินการทำการรักษาด้วยความเย็นให้กับลีน่า หลังเข้ารับการรักษาลีน่าพื้นฟูร่างกายได้อย่างรวดเร็ว หลังจากเข้ารับการให้คีโม ลีน่าได้เข้ารับการตรวจอีกครั้งพบว่าก้อนเนื้อของลีน่านั้นถูก “แช่แข็ง” ไปแล้ว หลังจากเข้ารับการให้คีโมเฉพาะจุด อาการปวดบริเวณกระดูกของลีน่าก็ได้รับการบรรเทา อาการปวดตรงบริเวณกระดูกสันหลังก็ลดลง สามารถรับประทานอาหารได้อย่างปกติ

　　หากมองจากใบหน้าที่สดใสของลีน่า เราไม่สามารถทราบได้เลยว่าเธอนั้นผ่านความเจ็บปวดมามากมาย ผู้เขียนได้ถามเธอว่า “คุณลีน่าคะ ไม่ทราบว่าตอนนี้ร่างกายของคุณเป็นอย่างไรบ้าง” เธอยิ้มเล็กน้อยพร้อมตอบว่า “ฉันสบายดีค่ะ ก้อนเนื้อไม่โตขึ้นแล้ว สภาพร่างกายก็ดีขึ้นเรื่อยๆ” ผู้เขียนถามกลับไปว่า “แล้วต้องที่คุณมาที่ฟูด้าคุณรู้สึกอย่างไรบ้าง？” ลีน่ายิ้มพร้อมตอบว่า “ฟูด้าทำให้ฉันรู้สึกถึงความอบอุ่นแบบครอบครัว ฉันรู้สึกขอบคุณหมอที่ดูแลและเคารพการตัดสินใจของฉันในฐานะผู้หญิง รู้สึกว่าบุคลากรทางการแพทย์ทุกคนที่นี้ดูแลฉันดีมาก และก็.......” เมื่อเห็นลีน่าเลิกคิ้วขึ้นผู้เขียนจึงถามว่า “ลีน่า มีคุณหมอท่านไหนที่สร้างความประทับใจให้คุณบ้างไหม” ลีน่าตอบว่า “ค่ะ คุณหมอหลี่หงเหม่ย ฉันรักเธอมากๆ เธอเข้ามาให้กำลังใจฉันที่ห้องตลอด การดูแลของเธอทำให้ฉันซึ้งใจมากๆ”